To jest o przemijaniu

fot. Mikołaj Tym

 

Lalka Barbie ma już 50 lat. Klub Performance. Galeria Pokaz. Warszawa 20 listopada 2006

Ten performance był bardziej zakręcony - z obrazem jak na początku, kiedy wystąpiłem w Pięknym Psie. Obraz też był zafoliowany, co go bardziej uprzedmiotawia. Rozpocząłem czarny w czarnym rozgarniając płaszcz jak Kohoutek 2 i nadmuchując piersi. Z jednej mi schodziło powietrze i wyglądałem jak po maskotomii. Wiersz pisałem czołgając się po podłodze - przy tym go mówiłem i od czasu do czasu puszczałem kilka tonów na harmonijce. W zasadzie była to pełnia sztuki i Nietzsche powinien Narodziny Tragedii dedykować mnie, a nie Wagnerowi, bo oprócz sztuk pięknych, muzyki, słowa, sceny i scenicznego ruchu artysta był obecny nie w loży, a w samym środku sztuki. I to jest wyższość performance. Nie wiem, czy studentom się spodobało, ale dwa tygodnie później bardzo pięknie performowali.

To jest o przemijaniu

Pięćdziesiąt lat dziewczynki

Patrzą na lalki Barbie

I widzą w nich marzenia

O ciałach jak z kamienia.

 

To jest o przemijaniu

 Pięćdziesiąt lat ma Barbie

I smutna lalka płacze

Nie odjął chirurg jej lat

Czuje się stara jak świat

 

To jest o przemijaniu

Ken trochę tylko młodszy

Czterdzieści pięć ma już lat

Resztki włosów układa

I nowe zęby wkłada

 

To jest o przemijaniu

Na filmowym kanale

Porcelanowe lale

Pijany Miś Push-upek

W kartoonach na for fanie

 

To jest o przemijaniu

Czy starsi Ken i Barbie

Jak kiedyś Barbarella

Opuszczą ten świat dzieci

Gdzie w oczy życie świeci.

To jest o przemijaniu

Kup swojej wnuczce lalkę

I kilka kosmetyków

Niech bawi się przed lustrem

W dziewcząt zabawy puste

 

To jest o przemijaniu

Wnukowi kup pistolet

Do zabaw w zabijanie

Niech strzela do dziewczynek

Wykona swe zadanie

 

To jest o przemijaniu

Gdy kiedyś się spotkają

Wspomną dziecięce lata

I zrobią sobie krzywdę

Jak uczy szkoła świata

 

To jest o przemijaniu

Mit Barbie pozostanie

Narzędziem ku rozkoszy

I piersi wprost sterczących

Bez żadnych biustonoszy

 

To jest o przemijaniu

Ken jako partner Barbie

Nie powie złego słowa

I będzie leżał w kącie

Jak zapomniane prącie.