To jest o przemijaniu |
|||
|
|||
fot. Mikołaj Tym
Lalka Barbie ma już 50 lat. Klub Performance. Galeria Pokaz. Warszawa 20 listopada 2006 Ten performance był bardziej zakręcony - z obrazem jak na początku, kiedy wystąpiłem w Pięknym Psie. Obraz też był zafoliowany, co go bardziej uprzedmiotawia. Rozpocząłem czarny w czarnym rozgarniając płaszcz jak Kohoutek 2 i nadmuchując piersi. Z jednej mi schodziło powietrze i wyglądałem jak po maskotomii. Wiersz pisałem czołgając się po podłodze - przy tym go mówiłem i od czasu do czasu puszczałem kilka tonów na harmonijce. W zasadzie była to pełnia sztuki i Nietzsche powinien Narodziny Tragedii dedykować mnie, a nie Wagnerowi, bo oprócz sztuk pięknych, muzyki, słowa, sceny i scenicznego ruchu artysta był obecny nie w loży, a w samym środku sztuki. I to jest wyższość performance. Nie wiem, czy studentom się spodobało, ale dwa tygodnie później bardzo pięknie performowali. |
|||
To jest o przemijaniu Pięćdziesiąt lat dziewczynki Patrzą na lalki Barbie I widzą w nich marzenia O ciałach jak z kamienia.
To jest o przemijaniu Pięćdziesiąt lat ma Barbie I smutna lalka płacze Nie odjął chirurg jej lat Czuje się stara jak świat
To jest o przemijaniu Ken trochę tylko młodszy Czterdzieści pięć ma już lat Resztki włosów układa I nowe zęby wkłada
To jest o przemijaniu Na filmowym kanale Porcelanowe lale Pijany Miś Push-upek W kartoonach na for fanie
To jest o przemijaniu Czy starsi Ken i Barbie Jak kiedyś Barbarella Opuszczą ten świat dzieci Gdzie w oczy życie świeci. |
To jest o przemijaniu Kup swojej wnuczce lalkę I kilka kosmetyków Niech bawi się przed lustrem W dziewcząt zabawy puste
To jest o przemijaniu Wnukowi kup pistolet Do zabaw w zabijanie Niech strzela do dziewczynek Wykona swe zadanie
To jest o przemijaniu Gdy kiedyś się spotkają Wspomną dziecięce lata I zrobią sobie krzywdę Jak uczy szkoła świata
To jest o przemijaniu Mit Barbie pozostanie Narzędziem ku rozkoszy I piersi wprost sterczących Bez żadnych biustonoszy
To jest o przemijaniu Ken jako partner Barbie Nie powie złego słowa I będzie leżał w kącie Jak zapomniane prącie. |